Briljante column Nausicaa Marbe over Frans Timmermans
ISIS en Timmermans’ selectieve emoties.
Als antwoord op de bezorgdheid van het parlement over de afslachting van christenen in Irak door ISIS, bedacht Frans Timmermans een dooddoener. Een formule die moest afleiden van martelingen en onthoofdingen. Uw minister meldde dat Bagdad geen christenen vervolgt. De Iraakse grondwet beschermt ze. Basta.
Wat een doorzichtig cynisme. Alsof je op een strand gelaten staat te oreren dat op zee het zeerecht geldt, terwijl voor je ogen zwemmers door haaien worden vermorzeld.
Het is in Irak inmiddels zo gruwelijk, dat sommige verdreven Yezidi hun wegkwijnende kinderen zelf doden om hen het geweld van ISIS te besparen. Wanhoopsdaden die we niet kunnen beoordelen met onze vertrouwde, in welvaart en veiligheid gekoesterde moraal. Ze behoren tot de zwartste bladzijdes van de wereldgeschiedenis en, afgrijselijk genoeg, tot het heden. Maar Timmermans heeft ineens geen tekst.
Uitroeiing
Kort geleden stond de PvdA’er nog nabestaanden van inzittenden van MH17 te omhelzen – geraakt, leek het. Was dat echt of vals, vraag je je nu af, door zijn stilte over de uitroeiing van christenen. Hoe ook terug te kijken op de speech die Timmermans over MH17 bij de Verenigde Naties hield? Die was belangrijk. Niet om het emotionele gehalte. Elke politicus kan emotie tonen en emotie leidt lang niet altijd tot nuchtere oplossingen. De speech was belangrijk om de retorische truc die aangaf welke geestelijke ramp de mensheid met terreurdaden mee treft. Wat zei hij precies? ’Tot mijn sterfdag zal ik niet begrijpen waarom het zo lang duurde voordat de reddingswerkers toestemming kregen hun moeilijke werk te doen (…).’ Uit alle harten gegrepen. Maar als politiek statement klopt het niet. Want natuurlijk kan een zichzelf respecterende minister van Buitenlandse Zaken begrijpen hoe rebellen in Oost-Oekraïne huishouden. Welke tribale driften er heersen in dat wetteloze domein van warlords die niets om mensenlevens geven. Natuurlijk begrijpt de ervaren politicus Timmermans de bedorven logica van Poetins tuig.
Maar bij de VN maakte hij duidelijk dat hij die logica niet wil accepteren – als mens met een hart. Daarmee trok Timmermans een grens tussen het behapbare en het onvergeeflijke. Tussen wat tot keiharde diplomatie behoort en de barbaarse schaamteloosheid van terroristen, waar geen beschaafd land zich raad mee weet.
Omdat hij dat onderscheid kent, is het kwalijk dat hij niet eenzelfde humane vertwijfeling toont nu ISIS christenen en moslims vermoordt, om fascistische waanidealen die ook bij adepten in de EU aftrek vinden.
Tijdens genocide door islamistische terroristen, die vermoedelijk ook sympathie genieten onder het moslimelectoraat van de PvdA, heeft Timmermans geen mediagenieke emotie meer. Over de exodus van Yezidi die, omsingeld door fanatici nog wreder dan de afgrijselijke Taliban, bij bosjes creperen, tobt Timmermans kennelijk niet tot zijn laatste dag. Da’s islamistische business as usual, lijkt de boodschap. We doen er niets aan en als Wilders gaat schelden, kruipen we voor vergiffenis naar SaudiArabië.
Onbegrijpelijk dat de eurofiel Timmermans, nu de EU van pas zou kunnen komen, de Brusselse kamerplant Catherine Ashton niet gesommeerd heeft tot actie. De emoties van Timmermans zijn opvallend selectief. Het is CDA’s Pieter Omtzigt die de juiste verbanden legt. Terecht wijst hij erop hoe hypocriet de EU in gebreke blijft. Na een voor moslims beledigende speelfilm trommelden Ashton en Barosso de Arabische Liga en de Organisatie van Islamitische landen op voor een plechtig statement tegen ’islamofobie’, vanuit het hart van de EU. Nu ISIS moslims en christenen afslacht, zwijgen deze Europese machthebbers. Ik acht ze handlangers van islamitische dictaturen. Namens de EU lijkt Ashton trouw te hebben gezworen aan de regeringen die het uitmoorden van geloofsgenoten en christenen in het Midden-Oosten financieren. Ashton beantwoordt niet eens de vragen van het Europees Parlement, meldt Omtzigt.
Horror
Niets doen kost niets, denken gevaarlijk onnozele bewindslieden. Maar door de ongekende, willekeurige wreedheid die ver weg toeslaat, raakt de samenleving hier ook beschadigd. Er is morele verwarring over dit onmenselijke verval, het laaiende antisemitisme en de politieke onmacht. De grenzen van de tolerantie en de weerbaarheid van de westerse democratie komen in zicht. Hoe lang kun je jongeren opsluiten opdat ze niet in Syrië gaan vechten? Zal denaturalisatie een eind maken aan de terrorismeaspiraties van sommige Nederlandse moslims? Hoe verder als ISIS hier stevige voet aan de grond krijgt? Onbeheersbare horror overrompelt de brave democratische besluitvorming.
Politici die nu niet thuis geven, beschadigen het begrip menslievendheid voorgoed.
Het laatste nieuws over Timmermans bij de deadline van deze column? Geen statement over de uitroeiing van de Yezidi, wel iets over zijn carrière. Hij zou grote kans maken op de positie van Ashton. Intussen schijnt ISIS in Irak een vrouwenslavenmarkt te hebben geopend. Elke dag weer het onvergeeflijke, gruwelijker dan je voor mogelijk houdt.
Yasmina Haifi, ISIS niets met islam te maken??
-
Klaas Vaak
- Berichten: 281
- Lid geworden op: 28-06-2013 09:43
Briljante column Nausicaa Marbe over Frans Timmermans
Tot zover de wonderbaarlijke toestand in de rumoerige wereld van vandaag.
door G.J.B.K. Vaak.
door G.J.B.K. Vaak.
-
Klaas Vaak
- Berichten: 281
- Lid geworden op: 28-06-2013 09:43
'Waarom moslimleiders IS niet totaal veroordelen'
'Waarom moslimleiders IS niet totaal veroordelen'
OPINIE Moslimleiders veroordelen de middelen van Islamitische Staat, maar over het doel zwijgen ze, schrijft arabist Simon Admiraal.
OPINIE - Simon Admiraal 17 september 2014, 06:01
nneer het gaat over de grootste brandhaard van dit moment beleven we Orwelliaanse tijden: de pas gevormde Islamitische Staat (IS of ISIS) heeft niets met de islam te maken en de aanhangers en strijders van deze beweging zijn geen moslims. Laten we stilstaan bij deze uitspraken.
President Obama sprak de wereld toe en zei: 'Laat ons twee zaken verduidelijken: ISIS is niet islamitisch. Geen enkele religie vergeeft het doden van onschuldigen, en de overgrote meerderheid van de slachtoffers van ISIS zijn moslims. ISIS is een terroristische organisatie, punt uit.' En premier Cameron sprak enkele dagen later: 'Ze zeggen dit te doen uit naam van de islam. Dat is nonsens. Islam is een religie van vrede. Het zijn geen moslims, het zijn monsters.' Dit zijn machtige politici en dergelijke uitspraken moeten de geur van ex cathedra geven, dus onfeilbaarheid uitstralen. Denken ze dat het probleem verdwijnt als je er een andere naam op plakt? Zijn ze bang voor boze reacties? Het is bekend dat prominente moslims brieven hebben geschreven. En voor een coalitie moet je moslimlanden meekrijgen.
Diepe kloof
Al heel lang bestaat een diepe kloof tussen mensen die in de essentie van de islam vrede zien en degenen die oorlog en agressie zien. Tot de eerste groep behoren uiteraard veel moslims die zich niet kunnen voorstellen dat hun religie slechte kanten heeft. En in de tweede groep zitten veel ex-moslims. De vergelijking dringt zich op met de tijd waarin het communisme een belangrijke machtsfactor vormde. Buiten de communistische staten woonden veel communisten in het Westen. Zij werden zo genoemd en noemden zichzelf zo. En in momenten van communistische agressie deinsden ook sommige zwaargewichten niet terug voor het tonen van begrip en solidariteit. Het hoorde immers bij de barensweeën van de nieuwe samenleving, voor een 'betere mensheid'? Anderen keerden zich af van de partijprogramma's of probeerden te komen tot hervormingen.
Voor kenners van de vroegste islamitische geschiedenis zijn de daden en doelen van deze moderne bewegingen geen verrassing. Ze baseren zich op voorbeelden van Mohammed en zijn strijdmakkers van het eerste uur, zoals vastgelegd in de Arabische teksten van lang geleden. Die worden nog steeds onverkort gepubliceerd en zijn ook in vertaling beschikbaar. Ze bevatten geen voorwoord met een waarschuwing dat sommige handelingen beter niet nagevolgd kunnen worden. Het wemelt erin van strijd en onthoofdingen. De geur van heiligheid maakt het moeilijk afstand te nemen en te relativeren. Natuurlijk is er dat juridische bouwwerk (de sharia) waarin naderhand allerlei regels zijn opgesteld onder welke omstandigheid welke handeling wel of niet mag of juist moet worden uitgevoerd.
De fundamentalisten van IS streven een doel na als zoveel andere moslims: het creëren van een samenleving waarin 'de wetten van Allah' volledig worden nagevolgd
Over het doel wordt gezwegen
De fundamentalisten van Islamitische Staat beschouwen zichzelf als rasmohammedanen en zullen zich op ideologisch terrein niet gauw laten overtuigen. Bovendien streven ze een doel na als zoveel andere moslims: het creëren van een samenleving waarin 'de wetten van Allah' volledig worden nagevolgd. Om die reden is het waarschijnlijk zo moeilijk voor moslimleiders om een totale veroordeling uit te spreken. De middelen worden veroordeeld maar over het doel wordt gezwegen.
In brieven aan westerse regeringsleiders wordt opgeroepen te spreken van 'de Niet-Islamitische Staat'. De hoogste leider van de soennieten, de Egyptische sjeik Al-Azhar maakte het nog bonter door op 8 september op de Egyptische televisie te verkondigen dat 'al dit soort organisaties nieuwe producten zijn van het imperialisme dat in dienst staat van het Wereldzionisme'. Over Orwelliaanse verdraaiingen gesproken! In dezelfde nieuwsconferentie zei de sjeik dat Europa en het Westen slechts uit eigen motieven ingaan op de Egyptisch-Saoedische waarschuwingen voor IS, en niet vanuit humane principes en universele waarden. Het zal je maar gezegd worden aan de vooravond van een nieuwe coalitie tegen deze vorm van religieus fundamentalisme.
Moslims proberen zelf een antwoord te geven op de ontwikkelingen en ontsporingen in hun milieu, daar hebben wij weinig invloed op. Het zou goed zijn als zij eens fundamentele hervormingen doorvoeren en oude verhalen definitief afwijzen. Dat kan nog lang duren. Maar seculiere regeringsleiders moeten geen Orwelliaanse newspeak hanteren. Ze hoeven zich niet uit te spreken over wat de islam wel of niet is. Het zijn geen theologen. Als IS zichzelf een islamitische beweging noemt, dan moet zij zo benoemd worden. En moslims die zich van terrorisme bedienen zijn terroristische moslims. Punt uit.
Simon Admiraal is arabist.
http://www.volkskrant.nl/opinie/waarom- ... ~a3749021/
OPINIE Moslimleiders veroordelen de middelen van Islamitische Staat, maar over het doel zwijgen ze, schrijft arabist Simon Admiraal.
OPINIE - Simon Admiraal 17 september 2014, 06:01
nneer het gaat over de grootste brandhaard van dit moment beleven we Orwelliaanse tijden: de pas gevormde Islamitische Staat (IS of ISIS) heeft niets met de islam te maken en de aanhangers en strijders van deze beweging zijn geen moslims. Laten we stilstaan bij deze uitspraken.
President Obama sprak de wereld toe en zei: 'Laat ons twee zaken verduidelijken: ISIS is niet islamitisch. Geen enkele religie vergeeft het doden van onschuldigen, en de overgrote meerderheid van de slachtoffers van ISIS zijn moslims. ISIS is een terroristische organisatie, punt uit.' En premier Cameron sprak enkele dagen later: 'Ze zeggen dit te doen uit naam van de islam. Dat is nonsens. Islam is een religie van vrede. Het zijn geen moslims, het zijn monsters.' Dit zijn machtige politici en dergelijke uitspraken moeten de geur van ex cathedra geven, dus onfeilbaarheid uitstralen. Denken ze dat het probleem verdwijnt als je er een andere naam op plakt? Zijn ze bang voor boze reacties? Het is bekend dat prominente moslims brieven hebben geschreven. En voor een coalitie moet je moslimlanden meekrijgen.
Diepe kloof
Al heel lang bestaat een diepe kloof tussen mensen die in de essentie van de islam vrede zien en degenen die oorlog en agressie zien. Tot de eerste groep behoren uiteraard veel moslims die zich niet kunnen voorstellen dat hun religie slechte kanten heeft. En in de tweede groep zitten veel ex-moslims. De vergelijking dringt zich op met de tijd waarin het communisme een belangrijke machtsfactor vormde. Buiten de communistische staten woonden veel communisten in het Westen. Zij werden zo genoemd en noemden zichzelf zo. En in momenten van communistische agressie deinsden ook sommige zwaargewichten niet terug voor het tonen van begrip en solidariteit. Het hoorde immers bij de barensweeën van de nieuwe samenleving, voor een 'betere mensheid'? Anderen keerden zich af van de partijprogramma's of probeerden te komen tot hervormingen.
Voor kenners van de vroegste islamitische geschiedenis zijn de daden en doelen van deze moderne bewegingen geen verrassing. Ze baseren zich op voorbeelden van Mohammed en zijn strijdmakkers van het eerste uur, zoals vastgelegd in de Arabische teksten van lang geleden. Die worden nog steeds onverkort gepubliceerd en zijn ook in vertaling beschikbaar. Ze bevatten geen voorwoord met een waarschuwing dat sommige handelingen beter niet nagevolgd kunnen worden. Het wemelt erin van strijd en onthoofdingen. De geur van heiligheid maakt het moeilijk afstand te nemen en te relativeren. Natuurlijk is er dat juridische bouwwerk (de sharia) waarin naderhand allerlei regels zijn opgesteld onder welke omstandigheid welke handeling wel of niet mag of juist moet worden uitgevoerd.
De fundamentalisten van IS streven een doel na als zoveel andere moslims: het creëren van een samenleving waarin 'de wetten van Allah' volledig worden nagevolgd
Over het doel wordt gezwegen
De fundamentalisten van Islamitische Staat beschouwen zichzelf als rasmohammedanen en zullen zich op ideologisch terrein niet gauw laten overtuigen. Bovendien streven ze een doel na als zoveel andere moslims: het creëren van een samenleving waarin 'de wetten van Allah' volledig worden nagevolgd. Om die reden is het waarschijnlijk zo moeilijk voor moslimleiders om een totale veroordeling uit te spreken. De middelen worden veroordeeld maar over het doel wordt gezwegen.
In brieven aan westerse regeringsleiders wordt opgeroepen te spreken van 'de Niet-Islamitische Staat'. De hoogste leider van de soennieten, de Egyptische sjeik Al-Azhar maakte het nog bonter door op 8 september op de Egyptische televisie te verkondigen dat 'al dit soort organisaties nieuwe producten zijn van het imperialisme dat in dienst staat van het Wereldzionisme'. Over Orwelliaanse verdraaiingen gesproken! In dezelfde nieuwsconferentie zei de sjeik dat Europa en het Westen slechts uit eigen motieven ingaan op de Egyptisch-Saoedische waarschuwingen voor IS, en niet vanuit humane principes en universele waarden. Het zal je maar gezegd worden aan de vooravond van een nieuwe coalitie tegen deze vorm van religieus fundamentalisme.
Moslims proberen zelf een antwoord te geven op de ontwikkelingen en ontsporingen in hun milieu, daar hebben wij weinig invloed op. Het zou goed zijn als zij eens fundamentele hervormingen doorvoeren en oude verhalen definitief afwijzen. Dat kan nog lang duren. Maar seculiere regeringsleiders moeten geen Orwelliaanse newspeak hanteren. Ze hoeven zich niet uit te spreken over wat de islam wel of niet is. Het zijn geen theologen. Als IS zichzelf een islamitische beweging noemt, dan moet zij zo benoemd worden. En moslims die zich van terrorisme bedienen zijn terroristische moslims. Punt uit.
Simon Admiraal is arabist.
http://www.volkskrant.nl/opinie/waarom- ... ~a3749021/
Tot zover de wonderbaarlijke toestand in de rumoerige wereld van vandaag.
door G.J.B.K. Vaak.
door G.J.B.K. Vaak.
-
Klaas Vaak
- Berichten: 281
- Lid geworden op: 28-06-2013 09:43
How ISIS was created
HOW ISIS WAS CREATED.
1989 Abu Musab al-Zarqawi, Jordanian founding father of Islamic State, arrives in Pakistan to join the mujahideen, just as the Soviet army quits Afghanistan.
1992 Zarqawi returns to Jordan and is placed immediately under surveillance.
1999 Zarqawi leaves Jordan for Pakistan to pick up where he left off several years before.
2000
Zarqawi is in charge of a training camp in Herat, Afghanistan’s third-largest city, on the border with Iran, a camp that carried a sign that read “al-tawhid wal-Jihad” (Monotheism and Jihad) which would later become the name of his group in Iraq.
7 August 2003 Operatives from tawhid wal-Jihad bomb the Jordanian embassy in Baghdad and assassinate Ayatollah Mohammed Baqir al-Hakim, leader of the Supreme Council for Islamic Revolution in Iraq.
2003-2005
The Zarqawists are still a minority in Iraq’s insurgency landscape.
January 2006 Zarqawi announces the creation of the Mujahideen Advisory Council of Iraq.
7 June 2006 Zarqawi is killed in a US air attack, and the advisory council appoints Abu Ayyub al-Masri, an Egyptian national who used another nom de guerre, Abu Hamza al-Muhajir.
October 2006
Muhajir declares that his franchise is part of Iraq’s homegrown Islamic resistance movements, which he named the Islamic State of Iraq (ISI), to be led by Abu Omar al-Baghdadi, a native Iraqi.
April 2010 Both Abu Omar al-Baghdadi and Muhajir are killed.
May 2010 Abu Bakr al-Baghdadi is appointed leader of Isis. In August 2011, during Ramadan, Baghdadi dispatches half a dozen of his lieutenants to establish a franchise in Syria, which was formed in December under Jabhat al-Nusra li ahl al-Sham (the Support Front for the People of Syria).
April 2013 Baghdadi unilaterally declares a merger between Jabhat al-Nusra and ISI and calls it the Islamic State in Iraq and al-Sham (Isis).
28 June 2014 On Ramadan’s first day, Baghdadi abrogates Isis and heralds the birth of Islamic State.
http://www.theguardian.com/world/2015/j ... ning-camps
1989 Abu Musab al-Zarqawi, Jordanian founding father of Islamic State, arrives in Pakistan to join the mujahideen, just as the Soviet army quits Afghanistan.
1992 Zarqawi returns to Jordan and is placed immediately under surveillance.
1999 Zarqawi leaves Jordan for Pakistan to pick up where he left off several years before.
2000
Zarqawi is in charge of a training camp in Herat, Afghanistan’s third-largest city, on the border with Iran, a camp that carried a sign that read “al-tawhid wal-Jihad” (Monotheism and Jihad) which would later become the name of his group in Iraq.
7 August 2003 Operatives from tawhid wal-Jihad bomb the Jordanian embassy in Baghdad and assassinate Ayatollah Mohammed Baqir al-Hakim, leader of the Supreme Council for Islamic Revolution in Iraq.
2003-2005
The Zarqawists are still a minority in Iraq’s insurgency landscape.
January 2006 Zarqawi announces the creation of the Mujahideen Advisory Council of Iraq.
7 June 2006 Zarqawi is killed in a US air attack, and the advisory council appoints Abu Ayyub al-Masri, an Egyptian national who used another nom de guerre, Abu Hamza al-Muhajir.
October 2006
Muhajir declares that his franchise is part of Iraq’s homegrown Islamic resistance movements, which he named the Islamic State of Iraq (ISI), to be led by Abu Omar al-Baghdadi, a native Iraqi.
April 2010 Both Abu Omar al-Baghdadi and Muhajir are killed.
May 2010 Abu Bakr al-Baghdadi is appointed leader of Isis. In August 2011, during Ramadan, Baghdadi dispatches half a dozen of his lieutenants to establish a franchise in Syria, which was formed in December under Jabhat al-Nusra li ahl al-Sham (the Support Front for the People of Syria).
April 2013 Baghdadi unilaterally declares a merger between Jabhat al-Nusra and ISI and calls it the Islamic State in Iraq and al-Sham (Isis).
28 June 2014 On Ramadan’s first day, Baghdadi abrogates Isis and heralds the birth of Islamic State.
http://www.theguardian.com/world/2015/j ... ning-camps
Tot zover de wonderbaarlijke toestand in de rumoerige wereld van vandaag.
door G.J.B.K. Vaak.
door G.J.B.K. Vaak.